Eerbetoon

Zoals sommigen misschien wel weten heb ik aan het MLO te Blerick gestudeerd. Deze opleiding is inmiddels samen met docenten, studenten en gebouw opgeheven daar het niet genoeg geld in de bodemloze la bracht.

En omdat ook Nedisco in Venlo zijn gedicht heeft gekregen, vonden Joni en ik dat het oude MLO gebouw met ongetwijfeld veel minder culturele waarde een laatste eerbetoon verdient.

Het gebouw mag dan lang niet zo mooi zijn, veel minder bekendheid genieten en ook niet in het minste het beeld van Venlo bepalen, het heeft wel een indruk op een heleboel mensen achter gelaten.

En daarom voor alle docenten, studenten en het gebouw zelf, bij de start van het eerste jaar waarop deze opleiding officieel niet meer bestaat:

Een laatste bescheiden eerbetoon.

Ik was het microbiologielokaal
Waarin werd gezwoegd
Ik was het glaswerk
En de chemie, de
Butaan, methaan, octaan en de kennis die eraan werd
toegevoegd

Ik was het donkere meetkamertje
Waarin twee door hormonen geteisterde studenten
Langzaam, intiem
Maar ongezien
hebben…
Gemeten

Ik was de kantine waar werd gegeten
De WC’s waarin werd gescheten

En nu dan toch
Onherroepelijk vergeten

--------------------------------

Dit was de eerste van de gedichten die Joni en ik door Venlo zullen gaan verspreiden. De "pilot" zogezegd. Als je tijd hebt, ga dan eens kijken op de 3December singel. En mocht je ooit ergens dezelfde witte doeken met dezelfde bloedrode verf en rozen tegenkomen, loop er eens heen en neem een roos voor jezelf mee.

Mark & Joni