Maandagochtend

Het was het donkerste hoekje
van een al slecht belichtte kroeg

waar ik haar teder kuste
mijn hand langzaam liet gaan
en haar iets onzedelijks vroeg

Toen niets meer...

Ik werd wakker met gebroken neus

en ontwrichte rug

En vroeg me af waaraan ik dat heb verdiend

Opeens in een helder moment kwam het allemaal weer terug
“Hallo ik ben Bert, haar vriend. “

Vertel mij jouw moment!

Vertel mij jouw belangrijke moment! Wat heeft jouw ontroerd, gemaakt, je leven verandert of gebroken? Iets groots of schijnbaar onbeduidend.

Waarom? Dat zal ik uitleggen:

Aldus, vakantie voorbij, tijd voor weer wat nieuws! Ik heb al enige tijd geen post meer geplaatst en het is dan ook uitzonderlijk druk geweest. Ik wilde eigenlijk mijn ervaringen en indrukken van deze vakantie in één post samenvatten in de vorm van een gedicht of een verhaal maar na enige flessen wijn, een berg viltjes en nog meer wijn besefte ik dat het overgrote deel van wat ik had opgeschreven de verhalen en indrukken waren van mensen die ik deze vakantie heb ontmoet.

Er overheen lezend besefte ik dat op deze manier een ongelofelijk kleurrijke verzameling ontstaat. Maar wat nu als al deze verschillende verhalen en indrukken tot een geheel gemaakt zouden worden? Verliest het dan zijn kleur? Blijft het even kleurrijk als de verzameling? Of wordt het wat anders?

En dan kan de verzameling niet groot genoeg zijn. Want als ik één ding het afgelopen jaar heb geleerd, is dat mensen zo ongelofelijk veel mooie dingen te vertellen hebben. Je moet alleen durven luisteren.

Dus ik vraag iedereen die dit leest! Vertel mij jouw gebeurtenis of indruk.

Mooi, ontroerend, pijnlijk, kort of lang. Genant, grappig, angstig, groot of onbeduidend.

Schrijf het op en stuur het mij, bel mij en vertel het mij of zoek me op en zeg het mij.

Het kan alles zijn, tekst, tekening, een enkele regel of een heel verhaal, je kunt gerust mijn voicemail inspreken of mij een foto sturen. Alles kan!

Anoniem, met naam of met een foto.

Ik zal alles in zijn werk zetten om er een geheel van te maken. Wat het gaat worden weet ik nog niet maar het wordt groots! Een verhaal, gedicht, schilderij een combinatie, alles is mogenlijk! Ik zal samenwerking zoeken bij woord, beeld en muziek kunstenaars die ik bewonder.

Mark

06 18482907

x_guitar44@hotmail.com

middenweg 7, 5916RK, Venlo

Eerbetoon

Zoals sommigen misschien wel weten heb ik aan het MLO te Blerick gestudeerd. Deze opleiding is inmiddels samen met docenten, studenten en gebouw opgeheven daar het niet genoeg geld in de bodemloze la bracht.

En omdat ook Nedisco in Venlo zijn gedicht heeft gekregen, vonden Joni en ik dat het oude MLO gebouw met ongetwijfeld veel minder culturele waarde een laatste eerbetoon verdient.

Het gebouw mag dan lang niet zo mooi zijn, veel minder bekendheid genieten en ook niet in het minste het beeld van Venlo bepalen, het heeft wel een indruk op een heleboel mensen achter gelaten.

En daarom voor alle docenten, studenten en het gebouw zelf, bij de start van het eerste jaar waarop deze opleiding officieel niet meer bestaat:

Een laatste bescheiden eerbetoon.

Ik was het microbiologielokaal
Waarin werd gezwoegd
Ik was het glaswerk
En de chemie, de
Butaan, methaan, octaan en de kennis die eraan werd
toegevoegd

Ik was het donkere meetkamertje
Waarin twee door hormonen geteisterde studenten
Langzaam, intiem
Maar ongezien
hebben…
Gemeten

Ik was de kantine waar werd gegeten
De WC’s waarin werd gescheten

En nu dan toch
Onherroepelijk vergeten

--------------------------------

Dit was de eerste van de gedichten die Joni en ik door Venlo zullen gaan verspreiden. De "pilot" zogezegd. Als je tijd hebt, ga dan eens kijken op de 3December singel. En mocht je ooit ergens dezelfde witte doeken met dezelfde bloedrode verf en rozen tegenkomen, loop er eens heen en neem een roos voor jezelf mee.

Mark & Joni

Africa VS The Reign

Oke, ik heb er tot op dit moment nooit echt wat over gezegd, maar dit ging me even te ver.
Is was vanochtend al vroeg aanwezig op mijn vakantiewerkplek, lekker rozen aan het knippen, minding my own business, zoals men dat wel zegt. Zoals gebruikelijk werd ik vanuit de hoogte voortdurend geplaagd door een over vrolijke Giel Beelen, die, nee echt niet, helemaal niet grappig is.

En nu ben ik inmiddels wel gewend aan de slechte grappen van deze quasi hippe britrocker, en zelfs aan de muziek ga je je steeds minder storen. Maar nu deed het toch even pijn:

Ja Rule – The Reign

Nu heb ik opzich niet echt een “grudge” tegen Ja Rule, net zo min als tegen de meeste artiesten uit dit gecommercialiseerde genre. Ik ben er inmiddels ook wel aan gewend dat samples van echte muziek regelmatig in dit soort fabrikaten wordt gebruikt. Tevens het feit dat de mensen die dit soort fabrikaten in huis halen de samples niet kennen gaat wennen.

Maar in dit troosteloze geval werd niet zomaar een sample gebruikt. In dit geval werd Africa van de LA popgroep Toto zwaar misbruikt. En hoe..

Hebben mensen die dat soort wansmaak produceren ooit wel eens écht naar dit nummer geluisterd? Ik kan me niet voorstellen dat een zelfrespecterende artiest die zich de moeite heeft genomen dit nummer eens goed te luisteren de tekst zonder zich te schamen durft te vervangen door “The Reign”

Voorbeeld:

Toto – Africa – fragment eerste couplet

Terwijl de vrouw in het vliegtuig op weg naar Afrika alleen maar gedempte gesprekken hoort, hoort de man diezelfde nacht het echoën van de Afrikaanse drums En:

The moonlit wings reflect the stars that guide me towards salvation
I stopped an old man along the way
Hoping to find some long forgotten words or ancient melodies
He turned to me as if to say, hurry boy, its waiting there for you

Ja Rule – Africa – eerste couplet

Yea [echo]
I feel the rain comin down on me niggas, heh [echo]
When the sun gon' shine? [echo]
My lord, somebody us all, heheh [echo]

Uiteraard kan Ja Rule dit soort muziekaal-literaire kunst niet alleen af, wie wel? Zoals we dat zijn gewend “featured” ook in dit liedje een voor de meeste mensen volledig onbekende zangeres. Zie overigens voor het fenomeen “Featuring” de column van Bart Kockelmans: http://bartkockelmans.blogspot.com/2007/03/featuring.html

Deze zangeres houdt zich bezig met het onophoudelijk herhalen van het niet te onderschatten couplet:

I think the reign is callin murda (Murda)
I think the reign is callin murdaaa (Mur - da)
I think the reign is callin murda (Murda)
I think the reign is callin murder (Mur - da)

Ik weet dat ik als een zeur klink voor mensen die tot nu toe geloofden dat Ja Rule gewoon heel goed samples kon maken, maar luister eens naar het origineel, hoor de tekst en beslis dan of het niet toch een beetje jammer is om dit te vervangen door het huidige gedrocht van een rijm.

Overigens voor de liefhebber:

Jamelia – No More
http://www.youtube.com/watch?v=FtsSo6EwrDE

Rusteloos

Dit is voor hen
Die hun emotie laten
Bepalen door een liedje
Van een componist
Die bij het schrijven
Niet meer wist
Of nu zijn emotie
Of het liedje op de
Achtergrond
De noten beslist
Die voor eeuwig
In zijn compositie
Blijven

Juliana Park (deel 1)

Mijn eerste gedicht in mijn moedertaal. Voor de venlonaren onder ons, mijn nederige excuses voor het slechte venloosch

--

Noeits had ik gedach
Det leefhebben weer simpel kos zien
Maar op det balkon dea nach
Hes dich ut tegendeil beweze

En de hes mich gezach
Det wat der auk gebeurd
Wie moei ut auk is vannach
Morge kin alles anders zien
Maar dit druk ik teage mien hart

We plannen neet veuroet
We leave van daag tot daag
van minuut tot minuut
van second tot second

God, dien huid veult zaach
Onder mien grove hand
Heej aan de rand
Van ut julianapark
Woa alles kin gebeure

We leave van second tot second
Maar auk det
En ik kin ut weite leef
De hes ut mich loate zeen
Kin een euwigheid deure

dans

Drink, drink
het uur
Tot de ochtend
de dans vervaagt

Leef, leef
de dag
Tot de nacht
het licht verjaagd

Maar dans
bewegingloos
dans

Dit

Dit is meer dan dat
dit is dat

wat is dit
ditter dan dit

het dattige in dit
verdat dit, tot dat

het dattige van dit
vrat dat

Doomed-global-cappuccino-generation

Wij zijn sceptisch,
.......niet apathisch
Wij zijn jongeren
.......maar lezen toch de krant

Ook wij zien het somber in
maar zijn jong genoeg
om op een toekomst te hopen

Wij zijn de informatie-doelgroep
.......meer dan we aankunnen
Wij kunnen niet meer filteren
.......neem je het ons dan kwalijk?

Dat we ons afsluiten

Doomed-global-cappuccino-generation?
Doomed, misschien. Cappuccino, nee.
Espresso, en het liefst een dubbele.
Zodat die ader aan de zijkant van je hoofd
er zo van gaat kloppen

--

Mijn additie op het stuk: Doomed-Global-Cappuccino-Generation door Walter Bart. Verschenen in NRC-Next op donderdag 15 Maart 2007.

Prettig aan de zijlijn

De dingen die ik hier zal posten zijn dingen die ik zie, meemaak of waar ik gewoon aan moet denken.

Ik zoek geen oplossingen voor een probleem,
het probleem kan ik zien
misschien.

Pretting aan de zijlijn